„karta osobowa więźnia”. Wystawiano ją w momencie rejestracji w obozie w referacie przyjęć-zwolnień i przechowywano w obozowej kartotece. W tym przypadku jest to karta więźnia obozu w Gross-Rosen. Zawierała ona dane personalne, informację o narodowości, numer więźnia (zmieniany w innym obozie) i rodzaj noszonego trójkąta, kategorię uwięzionego (tu: Sch od Schutzhaftbefehl, tj. „areszt ochronny”), adres rodziny, dokładny rysopis, dane policyjne, dane o pobytach w innych obozach (tu mamy do czynienia z brakiem wpisów w wielu rubrykach). Karta personalna miała standardowy wzór i była dokumentem „wędrującym” za więźniem. W jej posiadanie więziony mógł wejść tylko przypadkowo w chwili wyzwolenia obozu/miejsca pracy i panującego wówczas rozprężenia.
