„karta zastępcza książki pracy”. Czterostronicowa Ersatzkarta była wystawiana przez Arbeitsamt w miejsce Arbeitsbuchu. Zawierała mniejszą ilość danych personalnych i danych o zatrudnieniu. Była wydawana na czas określony i do wyznaczonego terminu. W chwili zwrócenia starej książki pracy lub wydania nowej, należało ją bezzwłocznie przekazać Urzędowi Pracy. Pracodawca powinien był odnośnie Ersatzkarty przestrzegać tych samych przepisów, co w przypadku Arbeitsbuchu. Wszelkie adnotacje i zapisy w karcie zastępczej należało wykonywać za wiedzą Urzędu Pracy i mu zgłaszać. W GG Arbeitsamty wystawiały pracownikom zamiast kart pracy (odpowiednik w GG książki pracy), którą najczęściej przechowywał pracodawca, specjalne zaświadczenia, że są jej posiadaczami (tzw. Beschäftigungsnachweis).
